تاریخچه ژئوسنتتیک
ژئوسنتتیک ها مواد ژئوسنتتیکی هستند که امروزه به طور گسترده در مهندسی ژئوتکنیک مورد استفاده قرار می گیرند و اصطلاحی عمومی برای محصولات پلیمری هستند. در اوایل دهه 1920، صنایع شیمیایی با موفقیت مواد مصنوعی تولید می کرد، اما تا اواخر دهه 1950 بود که این مواد به تدریج به عنوان نوع جدیدی از مصالح ساختمانی برای مهندسی ژئوتکنیک معرفی شدند. محصولات اولیه عمدتاً ژئوتکستایل های بافته شده و غیر بافته تراوا بودند و بعداً ژئوممبران های نفوذناپذیر تولید شدند. با الزامات رویه مهندسی و بهبود فرآیند ساخت، ژئوگریدها و سایر محصولات ترکیبی با تقویتکننده استحکام بالا یکی پس از دیگری ساخته شدند. به این ترتیب، اصطلاح اصلی ژئوتکستایل به دور از توانایی خلاصه کردن معنای محصولات مختلف است، بنابراین نامهای جایگزین زیادی در عرصه بینالمللی وجود دارد که در این میان واژه ژئومتریال رایجترین است، اما همچنان در عرف به آن ژئوتکستایل میگویند.
مواد ژئوتکنیکی به چند دسته مواد تقسیم می شوند: ژئوتکستایل، ژئوممبران، ژئوگرید، تخته های زهکشی، ژئوممبران کامپوزیت، ژئونت، ژئوسل، پتوهای ضد آب بنتونیت و غیره.